Braif aan Romaainen 06
01Wat zel we den zeggen: loat we mor deurgoan mit zundegen, den krieg we zoveulstemeer genoade?
02Gain sproake van! As we toch veur zunde t ter tou doan hebben, hou zel we der den nog in leven?
03Ie waiten toch wel: wie altmoal dij deur deup in Christus opnomen binnen, binnen in zien dood opnomen?
04Deur deup opnomen in zien dood, bin we dus mit hom begroaven. Den kon wie ook, net as Christus tou t graf oet opston deur zien Voader zien macht, n nij levent laaiden.
05As we ja zo mit hom vergruid binnen dat we net as hai staarven, den zel t ook zo wezen dat we net as hai opstoan.
06Wie besevven ja: ons olde mensk is mit hom aan t kruus sloagen om aan dat zundeg bestoan n èn te moaken, dat we nait laanger zunde dainen zollen.
07Dij sturven is, is van rechten van zunde òf.
08Mor as wie mit Christus sturven binnen, vertraauw we der op dat wie ook mit hom leven zellen.
09Wie waiten ja: nou Christus oet dood opstoan is, staarft e nait meer; dood het niks meer over hom te zeggen.
10 Zien staarven betaikent dat e veurgoud van zunde òf kwam; zien levent betaikent, dat e leeft veur God.
11 Zo mout ie joezulm ook zain: as dood veur zunde, mor as levend veur God, in Christus Jezus.
12 Loat zunde in joen vergankelk bestoan nait meer boas speulen en geef nait tou aan wat dij begeert.
13 Lain joen vermogens nait laanger aan zunde as riw om verkeerde dingen mit te doun. Lain joezulm aan God as mensken dij van dood weer leventeg worden binnen. Lain joen vermogens aan God as riw om goud mit te doun.
14 Zunde mag nait laanger boas over joe speulen: ie stoan ja nait onder wet, mor onder genoade.
|
